Κρισιμη η σταση της Δυσης στην επελαση του νεο-οθωμανισμου: Ο ελευθερος κοσμος αντιμετωπος με το αυταρχικο φαινομενο

Είναι κρίσιμες οι στιγμές: πίσω από κάθε αυθαιρεσία, επιθετικότητα και παραβίαση των διεθνών συνθηκών  σήμερα, πρέπει να βλέπουμε  το ουσιαστικότερο διακύβευμα, που είναι η υπόσταση του ελεύθερου ανθρώπου. Και βρισκόμαστε πάλι ενώπιον μιας τέτοιας πραγματικότητας:  ο ελεύθερος κόσμος αντιμέτωπος με το αυταρχικό φαινόμενο.

 

Το αυταρχικό φαινόμενο του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας αναβιώνει  και πάλι. Ο νέο-οθωμανισμός έχει μακρόχρονο σχέδιο, γιατί θεμελιώνεται στην θρησκεία. Αν μείνουν να εξελίσσονται οι σχεδιασμοί του νέου Ξέρξη πολλά δεινά θα ακολουθήσουν για την ανθρωπότητα. Ο Θουκυδίδης μάς υπογραμμίζει  ότι είναι η «Ιστορία κτήμα ες αεί». Οφείλουμε να την διαβάσουμε προσεκτικά.  

 

Καλά θα κάνει η Δύση να το καταλάβει εγκαίρως αυτό το διακύβευμα και να αντιδράσει πολύ αποφαστιστικά και πολύ δυναμικά και πολύ άμεσα. Όσοι ασεβούν χωρίς αιδώ σε χριστανικούς ναούς σύμβολα της ανθρωπότητας όπως η Αγια Σοφιά και βανδαλίζουν ναούς σε χριστιανικά μοναστήρια όπως της Παναγίας Σουμελά του μαρτυρικού Πόντου, κτηνωδούν σίγουρα και σε βάρος ανθρώπων. Και οι συγκεκριμένοι το έχουν ξανακάνει με γενοκτονίες.

 

Η ιστορική μνήμη είναι φρέσκια από τα ολοκαυτώματα του εικοστού αιώνα. Αυτά ξεκίνησαν από τους Οθωμανούς και μετά από τους Νεότουρκους που σταύρωσαν  και παλούκωσαν τους Αρμενίους, και μετά εξολόθρευσαν τους Ποντίους, και μετά κατέκαψαν την Σμύρνη και σφαγίασαν τον ελληνισμό των παραλίων της Μικράς Ασίας. Έτσι  μαρτυρικά εξολοθρεύτηκαν  οι Χριστιανοί και ξεριζώθηκαν από την Μικρά Ασία. Μετά ακολούθησε και το μαρτυρικό ολοκαύτωμα των Εβραίων από το αυταρχικό φαινόμενο. Μην παριστάνει η Δύση πως δεν ξέρει. Και στον μεσοπόλεμο έκανε η Δύση  ότι δεν καταλάβαινε και το αυγό του φιδιού  επωάστηκε και ακολούθησαν ολοκαυτώματα και εκατόμβες νεκρών.

 

Ο νέος Ξέρξης πρέπει να μαζευτεί στα σύνορά του τώρα όπως ορίζουν οι διεθνείς συνθήκες. Η εποχή των αυτοκρατοριών ανήκει στο παρελθόν,  και τα περισσότερα έθνη ανεξαρτητοποιήθηκαν και αυτοδιατέθηκαν. Οι νεο-οθωμανισμοί  δεν έχουν θέση στον εικοστό πρώτο αιώνα, εκτός εάν τα κράτη του δυτικού κόσμου επιθυμούν να επανεγκατασταθεί δίπλα τους μία νεο-οθωμανική αυτοκρατορία. Μόνο που τώρα ο πόλεμος δεν γίνεται με σπαθιά και μπαρούτι. Δεν νομίζω να είναι τόσο αφελείς να πιστέψουν ότι τα οικονομικά συμφέροντα τους θα είναι αρκετά να συγκρατήσουν μία τέτοια ισλαμική δύναμη, εάν γιγαντωθεί.

 

Η Δύση έχει την δύναμη να σταματήσει τους νεο-οθωμανικούς μεγαλοϊδεατισμούς του νέου Ξέρξη τώρα, καθώς αυτός  ως νεο-σουλτάνος φαντασιώνεται την εδραίωση του αυταρχισμού και της θρησκείας του ως αυθεντίας για να επικρατήσουν στον κόσμο.  Ο νέος Ξέρξης εξολοθρεύει κάθε δημοκρατική φωνή στην χώρα του εκτελώντας, βασανίζοντας και φυλακίζοντας όσους συμπολίτες του αρθρώνουν λόγο ανθρωπισμού και δημοκρατίας.

 

Πρέπει  η Δύση να κατανοήσει ότι καμία εμπιστοσύνη δεν μπορεί να έχει σε όσους πιστεύουν σε πολιτικο-θρησκευτικές αυθεντίες με μέσο την βία, τον αυταρχισμό  και την υποταγή αυθαιρετώντας και παρανομώντας προς το διεθνές δίκαιο και εξολοθρεύοντας τον ελεύθερο άνθρωπο. Ήδη έχει αφεθεί εδώ και μισό αιώνα  η Τουρκία να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο στην Κύπρο. Κάκιστα βεβαίως, γιατί μεγαλώνει  η όρεξη του αυθαιρετούντος, όταν αφήνεται να παραβιάζει.

 

Βρίσκονται πάλι αντιμέτωποι δύο κόσμοι. Από την μια ο ελληνικός κόσμος του ελεύθερου ανθρώπου που μεταβόλισε τις αξίες του στην Δύση και από την άλλη αναβιούμενο  το αυταρχικό φαινόμενο του  νεοθωμανισμού του νέου Ξέρξη στην Μεσόγειο θάλασσα. Ο ελληνικός κόσμος είναι η εμπροσθοφυλακή και η Δύση οφείλει να ορθωθεί αλληλέγγυα και ξεκάθαρα δίπλα στον Ελληνισμό.

 

 Ο  ανθρωποκεντρικός ελληνικός κόσμος της ελευθερίας πρόταξε  στον Ξέρξη το «Μολών Λαβέ» με το στόμα του Λεωνίδα.  Και από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα ο ελληνικός κόσμος το προτάσσει πάντα στην μακραίωνη ιστορία του  υπερασπιζόμενος τον ελεύθερο άνθρωπο. Οι Έλληνες δεν σκέφτονται ότι ζουν καμιά  εκατοστή χρόνια, για να μετρούν τις πράξεις τους με το μέγεθος αυτό. Οι ‘Ελληνες είναι η μητέρα του ελεύθερου ανθρώπου και για αυτό με αυταπάρνηση θυσιάζονται για αυτόν, όπως κάνει κάθε μητέρα για να ζήσει το παιδί της, δηλαδή ο ελεύθερος και δημοκρατικός άνθρωπος.

Η Πολυβία Παραρά είναι διδάκτωρ Ελληνικών Σπουδών και διδάσκει στο πανεπιστήμιο του Μαίρυλαντ, ΗΠΑ. 

pparara@umd.edu